معرفی چند گونه از نماتدهای خانواده dolichodoridae chitwood in chitwood & chitwood, 1950 از ایران *

Authors

ابراهیم پورجم

فرزاد علی رمجی

اکبر کارگر بیده

آزاده قره خانی

علی اسکندری

abstract

در بررسی نماتدهای خانواده belonolaimidae موجود در کلکسیون آزمایشگاه نماتد شناسی دانشگاه تربیت مدرس هفت گونه از جنس های merlinius، tylenchorhynchus و quinisulciusشامل گونه های m. bavaricus، m. brevidens،m. plerorbus،tylenchorhynchus divittatus، t. goffarti، t. latusوquinisulcius capitatusشناسایی شد. از میان گونه های شناخته شده، سه گونه m. bavaricus، m. plerorbus و tylenchorhynchus divittatus برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. گونه m. bavaricus با داشتن سر با ساختار کوتیکولی ضعیف و شیارهای ظریف در ناحیه سر و سطح بدن، استایلت ظریف با گره هایی با قطر کم، اسپرماتکای دو قسمتی و صاف بودن انتهای دم از سایر گونه های جنس مربوطه متمایز می شود. گونه m. plerorbus با دارا بودن سر مخروطی، استایلت به طول 15 تا 16 میکرومتر، دم مخروطی به طول 39 تا 50 میکرومتر، با 24 تا 32 حلقه در سطح شکمی آن، صاف بودن انتهای دم و اسپرماتکای چند قسمتی از سایر گونه های جنس مربوطه متمایز می شود. گونه t. divittatus با داشتن سه شیار در سطوح جانبی، سر کاملاً متمایز از بدن با شش تا هفت شیار عرضی، استایلت 17 تا 20 میکرومتری، وجود روده گسترش یافته بعد از مخرج و قرار گرفتن فاسمید در نیمه عقبی دم از سایر گونه های مشابه متمایز می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

معرفی چند گونه از نماتدهای خانواده Dolichodoridae Chitwood in Chitwood & Chitwood, 1950 از ایران *

در بررسی نماتدهای خانواده Belonolaimidae موجود در کلکسیون آزمایشگاه نماتد شناسی دانشگاه تربیت مدرس هفت گونه از جنس های Merlinius، Tylenchorhynchus و Quinisulciusشامل گونه‌های M. bavaricus، M. brevidens،M. plerorbus،Tylenchorhynchus divittatus، T. goffarti، T. latusوQuinisulc...

full text

معرفی چند گونه از نماتدهای خانواده dolichodoridae chitwood in chitwood & chitwood, ۱۹۵۰ از ایران *

در بررسی نماتدهای خانواده belonolaimidae موجود در کلکسیون آزمایشگاه نماتد شناسی دانشگاه تربیت مدرس هفت گونه از جنس های merlinius، tylenchorhynchus و quinisulciusشامل گونه های m. bavaricus، m. brevidens،m. plerorbus،tylenchorhynchus divittatus، t. goffarti، t. latusوquinisulcius capitatusشناسایی شد. از میان گونه های شناخته شده، سه گونه m. bavaricus، m. plerorbus و tylenchorhynchus divittatus برا...

full text

EFFECT OF SOME INDIGENOUS ISOLATES OF Trichoderma harzianum ON ROOT KNOT NEMATODE, Meloidogyne javanica (TREUB) CHITWOOD

Soil and root samples of tomato were collected from root knot nematode-infested fields of fifteen different localities of Malakand and Swat (NWFP) Pakistan in 2006-07 and Trichoderma harzianum was isolated from these samples. These isolates were tested against Meloidogyne javanica (Treub) Chitwood in the in vitro. Isolates Th1 and Th9, collected from Jabban and Shamozai were more aggressive tha...

full text

The root-knot nematode Meloidogyne javanica (Treub.) Chitwood and the fungus

Incidence and severity of root-rot caused by the fungus Macrophomina phaseoli was increased in screenhouse-grown kenaf (Hibiscus cannabinus L.) seedlings simultaneously infected by the nematode Meloidogyne javanica. In seedlings inoculated at 5, 10 and 15 days of age, root rot lesions increased 70.3, 44.1 and 21.8%, and nematode penetration increased 49.0, 36.7, and 12.3% when both fungus and n...

full text

Inhibitory Effect of Watermelon Mosaic Virus on Meloidogyne javanica (Treub) Chitwood Infecting Cucurbita pepo L.

Interactions between root-knot nematodes and viruses were recently reviewed by Taylor (4). Compared to virus-free cowpea (vigna sinensis Endl.), cowpea mosaic virus-infected plants formed fewer galls on roots in response to infection by Meloidogyne incognita (Kofoid and White) Chitwood (2). On the other hand, tobacco plants (Nicotiana tabacum L.) infected with tobacco ringspot virus (TRSV) and ...

full text

Pathogenicity of Two Populations of Meloidogyne hapla Chitwood on Alfalfa and Sainfoin.

The pathogenicity of two populations of the northern root-knot nematode, Meloidogyne hapla Chitwood, population 1 (P1) from alfalfa and population 2 (P2) from sainfoin, was studied on both alfalfa and sainfoin for 25 weeks. Alfalfa and sainfoin plants inoculated with P2 had significantly (P </= 0.05) higher mortality than plants inoculated with P1. Plant stands over all weeks for the uninoculat...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
بیماریهای گیاهی

Publisher: انجمن بیماری شناسی گیاهی ایران

ISSN 2774-0006

volume 47

issue 2 2011

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023